Η διαφορά της άμυνας με την προστασία, είναι ότι στην άμυνα αποτρέπουμε μια επίθεση που θα δεχτούμε, ενώ στην προστασία δημιουργούμε μια «ασπίδα» γύρω από εμάς, έναν «τοίχο» ο οποίος θα εμποδίσει την εισβολή τυχόν επίδοξων κινδύνων.
Για να γίνει πιο κατανοητό, με ένα παράδειγμα από τον τομέα της πληροφορικής, άμυνα είναι όταν μολύνεται ένα αρχείο από ιό, και το πρόγραμμα με τις ενημερώσεις του, τον διαγράφει ή τον “απολυμαίνει”, ενώ το τείχος προστασίας απαγορεύει την είσοδο οποιουδήποτε αρχείου, είτε αυτό είναι μολυσμένο η όχι.
Στον ανθρώπινο οργανισμό, άμυνα είναι όταν το ανοσοποιητικό μας σύστημα αμύνεται απέναντι σε αρρώστιες με τα γνωστά αντισώματα και την εξασθένηση του οργανισμού, σε αυτό συμβάλουν οι εμβολιασμοί και τα φάρμακα που θα μας χορηγήσει ο Γιατρός, προστασία είναι όταν βοηθάμε τον εαυτό μας για να μην αρρωστήσει, να μην τραυματιστεί, να μην πάθει κάποιο ατύχημα κι αυτό γίνεται με τη σωστή διατροφή, τη διατήρηση φυσικής κατάστασης, την πνευματική και σωματική καλλιέργεια.
Ακόμα ένα παράδειγμα, για μια χώρα, η άμυνα της είναι τα εξοπλιστικά συστήματα και τα όπλα που διαθέτει σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, ενώ η προστασία αφορά την εσωτερική ασφάλεια, τα καλά φυλασσόμενα σύνορα της, ώστε να μην εισβάλουν παράνομα ξένοι εισβολείς και δημιουργηθεί ο κίνδυνος για τυχόν αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της.
Στην εποχή που ζούμε, στην πραγματικότητα κάθε πολίτης οφείλει να αναλάβει την προσωπική του ασφάλεια και να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να προστατεύεται τόσο ο ίδιος όσο και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του. Πρόκειται για ένα συνδυασμό επαγγελματικής προστασίας και επιβολής του νόμου, καθώς και της προσπάθειας που καταβάλλει κάθε πολίτης για την προσωπική του ασφάλεια που θα στερήσουν από τον εγκληματία την ευκαιρία να διαπράξει ένα έγκλημα εναντίον του. Ακόμη και κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες πρόληψης οφείλουμε να πούμε πως ατυχήματα, βιασμοί, ληστείες και φόνοι θα συνεχίσουν να συμβαίνουν. Ως ιδανική συνθήκη εννοούμε την κατάσταση κατά την οποία η ευκαιρία για να διαπραχθεί εναντίον μας κάποιο έγκλημα γίνεται, όσο το δυνατόν, λιγότερο προφανής στον επίδοξο εγκληματία. Παρόλο που η παραπάνω θεώρηση είναι μη καθησυχαστική, υπάρχουν οδηγίες που μπορεί ο κάθε πολίτης να ακολουθήσει για να ελαχιστοποιήσει την πιθανότητα να είναι ο ίδιος το επόμενο θύμα. Η άμυνα ως πρακτική στην καθημερινότητα είναι οποιαδήποτε ενέργεια παρεμπόδισης ενός δυνητικού εγκληματία να διαπράξει το έγκλημα του.
