Στις ευθείες η μοτοσυκλέτα είναι αρκετά σταθερή και διατηρεί την πορεία της χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Ειδικά αν ο οδηγός παραμένει με τα χέρια του χαλαρά στο τιμόνι και «επιτρέπει» στη μοτοσυκλέτα να διατηρεί την ευστάθειά της.
Στις στροφές τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς εκεί η μοτοσυκλέτα γίνεται αρκετά ευάλωτη και η σταθερότητά της επηρεάζεται από κάθε κίνηση του οδηγού ή του συνεπιβάτη.
Στις στροφές
Ακόμη και το κεφάλι του να μετακινήσει ο συνοδηγός, η μοτοσυκλέτα θα «αναστατωθεί». Λίγο και ανάλογα με τα κιλά της μοτοσυκλέτας και την ταχύτητα τη στιγμή εκείνη, αλλά η κίνηση θα γίνει αισθητή από την οδηγό. Θα του αποσπάσει την προσοχή και αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει ο συνεπιβάτης, ειδικά στη διάρκεια μιας στροφής
Επομένως ο κανόνας λέει ότι από τη στιγμή που ξεκινά η στροφή, ο συνεπιβάτης το μόνο που κάνει είναι να αναπνέει και να απολαμβάνει τη βόλτα. Δεν κινείται.
Οι στροβιλισμοί του αέρα είναι λιγότεροι όσο ο συνεπιβάτης μένει κοντά στον οδηγό. Τείνουν όμως να στέλνουν τα μυγάκια στον συνεπιβάτη, οπότε επιβάλλεται να είναι κλειστή η ζελατίνα του κράνους του.
Στη διάρκεια της στροφής ο συνεπιβάτης ακολουθεί την κλίση του σώματος του οδηγού. Αν γείρει αντίθετα, η μοτοσυκλέτα θα χρειαστεί να πάρει μεγαλύτερη κλίση, με αρνητικά αποτελέσματα ως προς την πορεία της, την πρόσφυση των ελαστικών της, την ευστάθειά της γενικότερα.
Το κράνος
Μία ενοχλητική αλλά αναπόφευκτη συνέπεια είναι το χτύπημα του κράνους του συνεπιβάτη πάνω στο κράνος του οδηγού. Εδώ την ευθύνη την έχει ο «πίσω» γιατί σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί την κίνηση. Κάποια αιτία ανάγκασε τον οδηγό να φρενάρει και τα κράνη «τσούγκρισαν». Εξαιρείται η περίπτωση όπου ο οδηγός μόλις συνειδητοποίησε ότι… ξέχασε τον θερμοσίφωνα ανοικτό και φρενάρισε για να γυρίσει…
Ο συνεπιβάτης οφείλει να κοιτάει και το δρόμο, βγάζοντας το κεφάλι του από τη μία πλευρά, πάνω από τον ώμο του οδηγού. Μπορεί να αλλάζει πλευρά μόνο όταν η μοτοσυκλέτα κινείται σε ευθεία οπότε είναι και εξαιρετικά σταθερή.
Γενικά όσο πιο βαριά είναι μια μοτοσυκλέτα και όσο πιο γρήγορα κινείται, τόσο λιγότερο μπορεί να επηρεαστεί η κίνησή της από τις μετατοπίσεις του συνεπιβάτη. Μικρές μοτοσυκλέτες και με ταχύτητες πόλης, μπορούν ακόμη και να αλλάξουν πορεία αν μετατοπιστεί ο «πίσω».
Συμβουλές
Ο οδηγός κινείται στην κίνηση και ελίσσεται. Δείχνει ότι χάνει την ισορροπία του και πάνε να πέσουν όλοι μαζί. Ο συνεπιβάτης δεν προσπαθεί να σώσει την πτώση πατώντας κάτω, αλλά προσπαθεί μόνο να προστατεύσει τα πόδια του ώστε να μην βρεθούν κάτω από αυτήν, αν τελικά πέσουν.
Είναι δουλειά του οδηγού να κρατήσει την ισορροπία. Το ίδιο ισχύει και στις στάσεις. Τα πόδια του συνεπιβάτη μένουν επάνω και ο οδηγός φροντίζει για την ισορροπία.
Όπως φαίνεται στο σχήμα, κάτι που δεν μπορεί να προβλέψει ο οδηγός για τους ελιγμούς που θα κάνει, είναι τη θέση των ποδιών του συνοδηγού. Αν εξέχουν τα γόνατα και ακόμη περισσότερο οι μύτες των ποδιών, είναι πολύ πιθανό να συναντήσουν κάποιο πεζοδρόμιο ή παρκαρισμένο αυτοκίνητο στα στενά περάσματα της πόλης.
Τα γόνατα πρέπει είναι και αυτά σε επαφή με τον οδηγό, ενώ τα πόδια ιδανικά πατάνε με τις μύτες στα μαρσπιέ και είναι γυρισμένες -άρα προφυλαγμένες- προς το εσωτερικό της μοτοσυκλέτας.
