Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, φιλοξενήθηκε χθες το πρωί στο Open TV και την εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» με τον Παναγιώτη Στάθη και τον Γιάννη Κολοκυθά.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αναφέρθηκε:
Στις μεταναστευτικές ροές:
Χθες, όντως, στη συζήτηση μίας επίκαιρης ερώτησης στη Βουλή είδαμε τα νούμερα που κατά καιρούς έχουν βγει και υπολογίζουμε ότι κάπου εκεί (60%) πρέπει να είναι αυξημένες οι ροές. Δεν αρνηθήκαμε ποτέ και εγώ προσωπικά, ποτέ δεν κρύφτηκα να πω ότι δεν είναι αυξημένες οι ροές φέτος για πολλούς λόγους. Όμως από κει και πέρα πρέπει να βρούμε την ειδική δυναμική της αύξησης αυτών των ροών γιατί ας πούμε από τον Έβρο, είναι οριακά μειωμένες οι ροές περί το 5%, άρα περνάνε λιγότεροι από τον Έβρο, κάτι αποδίδει εκεί πέρα. Τα εμπόδια; Ο φράχτης; Η διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Βουλγαρίας που γίνεται και σε επιτελική βάση τακτικά σε τακτά χρονικά διαστήματα αλλά και μεταξύ των αρχών που προστατεύουν τα σύνορα και των 3 χωρών; ΄΄Αποδίδει. Από το Βόρειο Αιγαίο επίσης είναι περίπου οι ίδιες με πέρσι. Εκεί που είναι πολύ αυξημένες οι ροές είναι αφενός από το Νότιο Αιγαίο, περιοχή Δωδεκανήσων, και βέβαια το καινούργιο στοιχείο είναι η Κρήτη. Πέρσι θυμίζω το είπα και χθες στη Βουλή εισήλθαν 77 παράνομοι μετανάστες φέτος μέχρι στιγμής είναι γύρω στους 2 700. Άρα έχουμε δραματική αύξηση. Βέβαια, η Κρήτη είναι διαφορετική υπόθεση, διότι ξεκινάς το ταξίδι από τα βορειοαφρικανικά παράλια, Λιβύη κατά βάση, είναι πολύ πιο επικίνδυνο ταξίδι από το ολιγόλεπτο ταξίδι για να περάσεις από τα μικρασιατικά παράλια στα νησιά μας, στα Δωδεκάνησα, και δεν γίνεται βέβαια αυτό κάθε μέρα. Γίνεται όμως με μεγαλύτερα πλωτά μέσα, με μεγαλύτερα καράβια, όχι πιο ασφαλή, ασφαλώς όχι πιο ασφαλή. Καρυδότσουφλα θα τα περιέγραφα για αυτό και είναι επικίνδυνο ταξίδι, αλλά όπως καταλαβαίνετε, έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα.
Στη στάση της Τουρκίας: Η Τουρκία έχει υπογράψει μία συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2016. Βάση τη συμφωνίας αυτής προβλέπονται επιστροφές στην Τουρκία, επιστροφές δεν γίνονται. Από το τέλος του 2019 και μετά τον Μάρτιο του 2020 και τα γνωστά θέματα στον Έβρο, έχει σταματήσει εντελώς να δέχεται επιστροφές και νομίζω ότι είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να ξαναδούμε. Στην αρχή είχε επικαλεστεί τον COVID που ξεσπούσε τότε και επομένως η αδυναμία πλήρους μετακίνησης, που σήμαινε αδυναμία πραγματοποίησης επιστροφών. Η Ευρώπη πρέπει να δει πως θα συζητήσει, να πιέσει ξανά την Τουρκία για να ξαναρχίσει να κάνει η επιστροφές, οι επιστροφές μάλλον θα γίνονται από Ελλάδα. Εγώ είμαι από αυτούς που ισχυρίζονται παρά το γεγονός ότι ως Υπουργός άμυνας κάποτε, πολλές φορές χρησιμοποιούσα σκληρή γλώσσα κατά της Τουρκίας λόγω των διεκδικήσεων της, θεωρώ ότι στο μεταναστευτικό και ιδίως στην καταπολέμηση των παράνομων κυκλωμάτων διακινητών, κανονικές εγκληματικές οργανώσεις, να μην έχουμε καμία αμφιβολία για αυτό, πρέπει να έχουμε κάποιο επίπεδο συνεργασίας όπως έχουμε λίγο πολύ στον Έβρο, εξ ου και τα αποτελέσματα. Πρέπει να έχουμε και στο Νότιο Αιγαίο.
Στην επικείμενη συνάντηση με τον Αλί Γερλίκαγια: Μετά τη συνάντηση των ηγετών που λαμβάνει χώρα σήμερα στη Νέα Υόρκη, είναι προγραμματισμένη κάποια συνάντηση δική μου με τον Τούρκο ομόλογό μου ο οποίος είναι στην ουσία όχι μόνο Υπουργός αρμόδιος για τη μετανάστευση αλλά για όλη την εσωτερική ασφάλεια στην Τουρκία. Άρα όποτε γίνονται συναντήσεις, κατά κανόνα βρίσκεται και με τον Υπουργό προστασίας του πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και με τον Χρήστο Στυλιανίδη, Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, αυτούς που είναι αρμόδιοι δηλαδή για τη δράση της ελληνικής αστυνομίας και του λιμενικού και με εμένα. Θεωρώ ότι είχαμε μία πολύ μακροσκελή τηλεφωνική συνομιλία πριν από ένα μήνα περίπου, 50 λεπτά κράτησε, θεωρώ περίπου εντυπωσιακό των χρόνο αυτό γιατί είχαμε πολλά να συζητήσουμε και μείναμε στο ότι μετά τη συνάντηση των ηγετών στη Νέα Υόρκη, τώρα δηλαδή, σύντομα επομένως, θα πρέπει να βρεθούμε και να συζητήσουμε τα θέματα αυτά της ενίσχυσης της συνεργασίας σε αυτό το πεδίο.
Στο μεταναστευτικό: Πάντα υποστήριζα και ιδίως αυτή την περίοδο με όλα αυτά που γίνονται στην Ευρώπη, ότι η διαχείριση του μεταναστευτικού δεν είναι μόνο θέμα κάθε μίας χώρας ξεχωριστά, είναι θέμα ευρωπαϊκό. Χθες ο πρωθυπουργός στη Νέα Υόρκη είπε ότι η παγκόσμιες προκλήσεις απαιτούν παγκόσμιες λύσεις και το μεταναστευτικό, θεωρώ ότι είναι μία, όχι μόνο ευρωπαϊκή, αλλά παγκόσμια πρόκληση. Πρέπει να συνεχίζουμε να επεξεργαζόμαστε τρόπους να λύνουμε τα προβλήματα αυτά ευρωπαϊκά. Αν κάθε χώρα κάνει αυτό που ίδια νομίζει ότι είναι το καλύτερο, χωρίς να διαβουλεύεται, παίρνοντας μόνη της αποφάσεις, τότε όχι μόνο δεν θα έχουμε συνολική λύση αλλά και χώρες όπως η Ελλάδα που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη πίεση γιατί είναι χώρες υποδοχής στα σύνορα της Ευρώπης, θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερη πίεση και αυτό είναι άδικο ήδη Ελλάδα έχει αντιμετωπίσει απίστευτη πίεση στο παρελθόν και έκανε ό,τι μπορούσε, με ευρωπαϊκή βοήθεια, με ευρωπαϊκό χρήμα.
Στο αν η στάση της Γερμανίας μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για την Ελλάδα: Δεν νομίζω ότι η στάση της Γερμανίας μπορεί να δημιουργήσει τεράστιο ζήτημα. Έχω πει ότι μαζικές επιστροφές, ούτε συζητούνται στο τραπέζι, αλλά και τεχνικά, ρεαλιστικά δηλαδή είναι περίπου αδύνατο να γίνουν, για το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες όπου έχουν βρεθεί στη Γερμανία, γιατί όλοι αυτοί, ή μάλλον η συντριπτική τους πλειοψηφία, περνάει από την Ελλάδα και από άλλες χώρες, για να καταλήξουν στη Γερμανία τελικά, όπου υπάρχει ένα πολύ γενναιόδωρο σύστημα παροχής επιδομάτων, κοινωνικών παροχών δηλαδή, που λειτουργεί ως μαγνήτης. Εκτιμώ ότι μετά τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, η Γερμανία θα μεταβάλει κάπως πολιτική και θα σταματήσει να είναι τόσο μαγνήτης για την παγκόσμια μετανάστευση, είτε με περικοπή επιδομάτων είτε με διάφορα μέτρα που θα την κάνουν λιγότερο ελκυστική σαν προορισμό.
Στην άνοδο της ακροδεξιάς: Η ακροδεξιά και τα αντισυστημικά κόμματα γενικά νομίζω ότι δίνουν πολύ υπεραπλουστευμένες απαντήσεις σε πολύ περίπλοκες και σύνθετες ερωτήσεις και έτσι εύκολα χαϊδεύουν αυτιά και προσελκύουν ένα κομμάτι της υποψιασμένης, καχύποπτης, ή επιφυλακτική σκηνής γνώμης εξ ου και η άνοδός τους. Το θέμα είναι πολύ πιο σύνθετο και περίπλοκο και νομίζω ότι δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Όμως όντως είναι ένα πρόβλημα και πρέπει όλοι να το σκεφτούμε πολύ σοβαρά και να δούμε τι έγινε λάθος τι πρέπει να βελτιωθεί. Η μετανάστευση δεν είναι μόνο η κόλαση της παράνομης μετανάστευσης, τα ταξίδια, τα ναυάγια, αυτοί που μπαίνουν μέσα παράνομα, που ριζοσπαστικοποιούνται, που δεν εντάσσονται. Η μετανάστευση μπορεί να δίνει και πολύ σοβαρές βοήθεια στην οικονομία, όπου υπάρχουν ανάγκες, ας πούμε για την εύρεση εργατικών χεριών και στο παρελθόν, Έλληνες μεταναστέψαν νόμιμα στη Γερμανία και εργάστηκαν για να βοηθήσουν και στην ανοικοδόμησή της 10 χρόνια μόλις μετά τον πόλεμο.
Στο αν υπάρχει ανησυχία να ζήσουμε καταστάσεις όπως του 2015: Το ελληνικό κράτος είναι ασφαλώς πολύ πιο έτοιμο, γιατί με ευρωπαϊκό χρήμα αλλά και ελληνική προσπάθεια, οργάνωσε ένα σύστημα υποδοχής που καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν διαθέτει. Λόγω της ανάγκης, λόγω της κατάστασης. Θυμίζω ότι πριν από μερικά χρόνια, δεν υπήρχε καν Υπουργείο μετανάστευσης, τώρα υπάρχει. Το σύστημα υποδοχής και ταυτοποίησης της Ελλάδας προκειμένου να υποβληθούν στις δομές υποδοχής οι αιτήσεις για το άσυλο, δουλεύει. Κάποτε η κριτική ήταν ότι, “Το πάτε πολύ αργά και εγκλωβίζετε αυτούς τους ανθρώπους στη χώρα σας”. Τώρα η κριτική έχει αντιστραφεί από τις ευρωπαϊκές χώρες γιατί έχουν πρόβλημα, “Γιατί πάτε τόσο γρήγορα ρε παιδιά;”, “Τους διώχνετε όλους προς τα εμάς”, μας λένε. Επομένως, έχει αντιστραφεί το πράγμα. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα κάνει αποτελεσματικά τη δουλειά της. Μπαίνουν πολλοί αλλά και προωθούνται πολλοί εκεί που εξ αρχής είχαν αποφασίσει ότι θέλουν να πάνε.
