Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Δοκίμων Π.Ν. – Στον ‘Απελθόντα’ Αντιναύαρχο (ε.α.) Νικόλαο Βασιλείου Π.Ν.

[1] Ήταν μεν υπόδικος αλλά, μετά τη χορήγηση της γενικής αμνηστίας (20.08.1973), δεν παραπέμφθηκε σε δίκη.

[2] Στις 20.09.1989, του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Αντιδικτατορικής Δράσης.

[3]   Στην οποία, έχοντας πρωτεύσει μεταξύ των αλλοδαπών σπουδαστών, του απονεμήθηκε το Harvey Black  Price, για το οποίο του εκφράστηκε η ικανοποίηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. 

Αποχαιρετιστήριος λόγος κατά την κηδεία του Αντιναυάρχου Νικολάου Βασιλείου Π.Ν.
από το φίλο και συμμαθητή στη Σ.Ν.Δ., Αντιναύαρχο ε.α. Ιωάννη Παλούμπη  Π.Ν.

[Την Πέμπτη, 27/4/23, στον Ι.Ν. Αγ. Σοφίας, στο Νέο Ψυχικό]

 Κυρίες και Κύριοι.
 Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ να αποχαιρετήσουμε τον συνάδελφο, τον φίλο, τον αδελφό Νίκο, που σαλπάρει σήμερα για το τελευταίο του ταξίδι, για τη χώρα της λήθης.
Τον πρωτογνωρίσαμε τον Σεπτέμβριο του ’55, πριν από 68 χρόνια, όταν μαζευτήκαμε από όλες τις γωνιές της χώρας στους θαλάμους του Βασσάνειου κτηρίου στην άκρη της Πειραϊκής και κάναμε τα πρώτα μας βήματα σ’ αυτό που θεωρούσαμε τότε, ιδιαίτερα εκείνη την περίοδο, μια αξιοπρεπή και ζηλευτή σταδιοδρομία ως Ναυτικοί Δόκιμοι και αργότερα Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού της πατρίδας μας.

Ο Νίκος ερχόταν από την Κίρρα της Φωκίδας, παραλιακό χωριό ανατολικά της Ιτέας και έφερνε μαζί του τον ζωογόνο αέρα της ελληνικής υπαίθρου εκείνης της εποχής, μαζί με το μαϊστράλι του Κορινθιακού.
Ζυμωθήκαμε όλοι μαζί κι ο Νίκος στις συντροφιές μας έδινε πάντα τον τόνο της σοβαρότητας και του πρακτικού του πνεύματος, χαρακτηριστικά που τον συνόδευσαν κατόπιν στη ζωή του ως Αξιωματικός.
Όταν βγήκαμε από τη Σχολή εντάχθηκε στη Διοίκηση των Υποβρυχίων, ένα κλάδο ιδιαίτερα απαιτητικό, στον οποίον υπηρετούν αξιωματικοί που συναισθάνονται την βαρύτητα των ενεργειών και των λόγων τους και τις επιπτώσεις που αυτές μπορούν να έχουν στις ζωές των ανδρών που συγκροτούν το πλήρωμά τους. Ο Νίκος διέπρεψε σ’ αυτό το πεδίο, όπως διέπρεπε και σε όλες τις θέσεις που τον τοποθετούσαν.

Όταν η περίσταση το απαίτησε, το 1973, να εγγράψει την αντίθεσή του στο επιβληθέν στον ελληνικό λαό δια της βίας καθεστώς από το 1967, δεν δίστασε στιγμή και συμμετέσχε στο Κίνημα του Ναυτικού μη υπολογίζοντας, μπροστά σε αυτό που θεώρησε ως καθήκον του για την πατρίδα, το βαρύ κόστος για τον ίδιο και για την οικογένειά του. Και ήταν από εκείνους που διετήρησε την αγέρωχη στάση του μέχρι τέλους χωρίς υπαναχωρήσεις, χωρίς δισταγμούς, χωρίς μισόλογα.

Φίλε και αδελφέ Νίκο.
Μεγαλώσαμε στο Ναυτικό, ανεβήκαμε τα σκαλιά της ιεραρχίας και τοποθετηθήκαμε σε θέσεις, που κουβαλούσαν τη δόξα και το πνεύμα του Ναυτικού. Εσύ, καλύτερος από όλους μας, τιμούσες και έδινες περιεχόμενο στις θέσεις από τις οποίες περνούσες.
Κι έπειτα Νίκο τί;; Αφήσαμε παιδιά κι εγγόνια, αποτύπωμα του περάσματός μας απ’ τη ζωή, και συνταξιούχοι αποσυρθήκαμε από τις κοινωνικές εκδηλώσεις και τον θόρυβο, επιθυμώντας την ησυχία, τις αναμνήσεις. Εσύ αποφάσισες αρκετά νωρίς να κλειστείς στον εαυτό σου, να φύγεις νωρίτερα από ό,τι εμείς οι λοιποί. Αποτραβήχτηκες να ζήσεις μέσα σου, μόνος σου, στον εσωτερικό σου κόσμο, στα όνειρά σου, απόμακρος, σαν ολοκληρωμένος κυβερνήτης υποβρυχίου που κινείται σε αχαρτογράφητα νερά εν καταδύσει.
Σήμερα φεύγεις για πάντα Νίκο κι αφήνεις πίσω απαρηγόρητη την αγαπημένη σύντροφο της ζωής σου, την Ανθούλα, τα παιδιά και τα εγγόνια σου.
Απαρηγόρητοι μένουμε κι εμείς οι συμμαθητές, τα αδέλφια σου, που αισθανόμαστε να λιγοστεύουμε, γεγονός αναπόδραστο της ζωής, αλλά συγχρόνως να χάνουμε τον γενναίο, τον εκλεκτό της ομάδας μας, που έδινε χρώμα στις συντροφιές μας.
Νίκο, εμείς θα σε θυμόμαστε όπως σε γνωρίσαμε πριν αποσυρθείς μέσα στον εαυτό σου: όμορφο, δυνατό, λεβέντη. Ένα γενναίο Έλληνα υποβρυχιατζή κυβερνήτη. Ένα υπόδειγμα σωφροσύνης και λογικής.
Καλό σου ταξίδι αδελφέ Νίκο. Οι συμμαθητές σου σε αποχαιρετάμε. 

sa-snd